Кога папата Франциск ги слушаше сведоштвата за сексуалната злоупотреба на свештениците еден час подолго од предвиденото во Даблин во 2018 година, многумина беа длабоко трогнати. Но, не сите се убедени дека покојниот Франциск направи доволно за време на неговиот понтификат за да ја залечи штетата предизвикана од децениите на неуспехот на Црквата да се соочи со ова прашање.
„Мислам дека никој не може да направи доволно“, рече пречесниот Педи Мекаферти, кој беше сексуално злоставуван од свештеник во 1980-тите и беше една од осумте жртви кои ги раскажуваа своите приказни. Мислам дека даде се од себе“, изјави Мекаферти.
Папата Франциск ја презеде Католичката црква чиј авторитет беше длабоко поткопан во многу делови од светот поради скандали поврзани со злоупотреба на свештениците. Франциск го постави решавањето на ова прашање како приоритет, а историските откритија од Чиле до Нов Зеланд го одбележаа неговото 12-годишно папство.
И покрај тоа што покажа подлабоко разбирање за децениското сексуално злоставување на свештениците кои го зедоа данокот на жртвите, мерките на папата Франциск да ја повика Католичката црква поодговорна не ги исполнија очекувањата, велат жртвите и групите за човекови права.
„Штетата е толку голема и огромна што на Црквата ќе и треба долго, долго време да направи каков било чекор напред за да ја поправи штетата направена на мисијата на Црквата“, рече Мекаферти.
Франциск ја основа првата комисија за борба против злоупотреба во Ватикан, стана првиот папа кој ги отстрани кардиналите поради сексуална злоупотреба и воспостави глобален систем за католиците да пријавуваат сомневања за злоупотреба, како и прикривање од страна на бискупите.
Активистите за човекови права рекоа дека треба да се направи повеќе по прашањето за именување на свештеници престапници и црковните службеници кои ги штителе.
„Тој им даде многу надеж на преживеаните кога ја презеде функцијата, ветувајќи транспарентност и промени“, рече Мари Колинс, уште една од осумте жртви кои зборуваа на состанокот во Даблин во 2018 година. Колинс рече дека била злоставувана од свештеник во Ирска во 1960-тите кога имала 13 години.
„Добивме нешто, но мислам дека тоа не отиде доволно далеку. Работите не се толку лоши како што беа, тоа е сигурно, но тие исто така не се толку добри колку што можеше да бидат“, рече таа.
Колинс беше еден од првите членови на Папската комисија за заштита на малолетниците, формирана во 2014 година. Колинс поднесе оставка во 2017 година, велејќи дека нејзината работа е блокирана од внатрешен отпор.
Друг основачки член, пречесниот Ханс Золнер, неочекувано поднесе оставка во 2023 година, наведувајќи ја загриженоста во тоа време за начинот на функционирање на комисијата. За некои, комисијата претставува јасна илустрација за недостатоците на реформите на Франциск, како што тврдат некои активисти.
Минатата година, комисијата го објави својот прв годишен извештај со препораки кои вклучуваат залагање за поефективно казнување на навредливите свештеници, но исто така нагласувајќи колку е тешко да се вклучат некои локални католички заедници во нивната работа.
Некои промени добија пошироко одобрување, вклучително и два нацрт-закони усвоени во 2019 година по невидениот четиридневен состанок за сексуална злоупотреба на деца.
Со првиот закон се воведени нови процедури за пријавување и е проширена дефиницијата за сексуални злосторства врз ранливи возрасни лица. Со вториот закон се отстранети строгите правила за доверливост, познати како „папска тајност“.
Црковните претставници признаа дека правилата ја попречуваат размената на информации со полицијата во некои земји.
Сепак, критиките останаа постојани поради континуираната изолација на Црквата по ова прашање и недостигот на надворешен надзор.
Хина
