“Момчето убиец од Белград” кое лани во мај уби девет ученици и чувар во основното училиште „Владислав Рибникар“ во Белград, Коста Кецмановиќ, детално опиша како го планирал и извршил масакрот. Во истрагата против неговиот татко, тој сведочеше преку видео повик и се согласи да одговори на сите прашања, иако му беше кажано дека како најблизок не мора да сведочи.
„Јас сум левак, пукам со левата рака. Го држев пиштолот со едната рака. Немаше да ги убијам сите ученици кои беа на час по историја тоа утро, но планирав да почнам со пукање во класот. Мојата цел беа седмоодделенците. Зедов куршуми 92 и сакав да ја искористам целата муниција“, изјави тој пред Вишото јавно обвинителство.
Признал дека делото го извршил со два пиштоли на татко му кои ги нашол во плакарот. Два дена пред масакрот, тој го префрлил оружјето во својата соба, а потврдил дека татко му го однел на стрелиште и се гордее со неговата техника и прецизност. Тој исто така призна дека идејата ја добил додека гледал документарец на истата тема на Јутјуб.
„Ако добро се сеќавам, во 8:02 го фотографирав пиштолот во дневната соба, го зедов ранецот, го ставив пиштолот и отидов на училиште. Планирав да доцнам првиот период за учениците да бидат во училниците, не планирав точно, но планирав да дојдам при крајот на часот“, рече момчето.
Родителите завршија на суд
Неговиот татко Владимир е обвинет за тешко кривично дело против јавната безбедност бидејќи во периодот од една година пред масакрот го тренирал својот син да пука и му дозволил да пука во цели, го наполнил пиштолот, му објаснил како да стои и диши додека пука. Обвинението е покренато и против мајката на момчето, Миљана, за неовластено поседување муниција бидејќи на чаурата до кабинетот била пронајдена нејзината ДНК.
На прашањето дали е вистина дека пред злосторството направил список со имиња на деца, тој одговори потврдно и додаде дека решил да ги убие своите врсници затоа што сметал дека не го ценат и дека го одбиваат.
„Сакав да продолжам со овој мој чин, па решив да ги напишам имињата на студентите за кои би било во ред да погодувам, но списокот се прошири на 22 или 23 имиња. Јас го одбив списокот и не го следев тоа, односно дека имам некои поединци. Не знам точно што мислев во тоа време, но избегнував да пукам во луѓе со кои имам добри односи“, рече тој.
Рече дека не му е важно дали пукал во момчиња или девојчиња и признал дека за момент се двоумел.
„Имав желба да разговарам со мајка ми, да се вратам дома, но во тој момент ми пријде чуварот и ме праша дали сакам да влезам во училницата со оглед на тоа дека има уште две минути до ѕвончето. Му реков дека ќе чекам, а потоа бев под стрес, паника и го гледав како закана“, рече тој.
„Не ми беше гајле во кого пукам“
Беше свесен, продолжи тој, дека пукал во чуварот и дека паднал мртов, но не видел крв. Потоа пукал кон две девојчиња, па во девојка која стоела во ходникот, а потоа продолжил кон училницата.
„Не знам зошто пукав во тие деца, не ги знаев. Пукав по случаен избор, не внимавав во кого пукам. Се сеќавам дека испукав куршум во правец на мало девојче кое само стоеше таму, која не ја познавам, кога влегов во училницата. Се плашев и самиот да не ме повреди или убие некој“, објасни тој.
Го прашале и како се чувствува за делото што го направил, а тој одговорил дека се чувствува виновен и дека тоа е погрешен потег. На прашањето како ја гледа својата иднина сега, тој кратко забележа:
„Некако поинаку од нормалното, не размислував“.
Во вторник, на 8 октомври, момчето ќе биде однесено во зградата на Специјалниот суд во Белград, каде ќе се одржи судењето на неговите родители. Тогаш за прв пат ќе се најде во иста просторија со таткото, но и со родителите на убиените деца кои присуствуваат на судењата.
