Постојаната бучава го оштетува телото, предизвикува зголемување на крвниот притисок и го зголемува ризикот од срцев удар, додека изложувањето на гласни звуци подолго време, особено преку слушалки, докажано предизвикува оштетување на слухот.
Гласните звуци го зголемуваат нивото на стрес преку стимулирање на амигдалата, делот од мозокот одговорен за доживување и изразување емоции. Во исто време, хормонот на стресот, кортизол, се ослободува од надбубрежните жлезди, со што се создава стресно цунами.
Во 2011 година, Светската здравствена организација го прогласи звучното загадување како „чума на модерното време“ и официјално издаде проценка: изложеноста на бучава од околината има штетни ефекти врз здравјето на населението.
Како што премногу бучава предизвикува стрес, тишината има спротивен ефект, ослободувајќи го мозокот и телото од напнатоста.
Само две минути тишина го опушта телото повеќе отколку слушањето релаксирачка музика, заклучено е по мерењето на промените во крвниот притисок и циркулацијата на крвта во мозокот.
Истражувањето од 2013 година покажа дека два часа тишина ги започнува процесите на создавање мозочни клетки, бидејќи мозокот е фантастично дотеран механизам кој има способност да се врати себеси кога ќе се обезбеди средина со пониско ниво на бучава.
Тишината поттикнува креативност и размислување. Кога сме исклучени од надворешните дразби, конечно можеме да влеземе во нашиот внатрешен тек на мисли, емоции, сеќавања и идеи.
