Познатиот кантавтор Ѓорѓе Балашевиќ почина денес на 67-годишна возраст, откако на почетокот на неделата беше примен на Клиниката за инфективни болести, каде се лекуваше од пневмонија.
Славниот Балашевиќ ја започна својата кариера пред скоро четири децении во средношколскиот состав „Жетва“, со кој го сними првиот сингл „У раздељак те љубим“. Иако песната не му беше особено драга, токму таа го прослави. Балашевиќ го продолжи музичкиот пат во групата „Ран мраз“.
За разлика од неговата љубов кон музиката, неговите родители секогаш сметале дека требало да студира географија, за што се школувал. Затоа, иако Балашевиќ секогаш им оставаше две места за секој концерт, тие никогаш не присуствувале на истиот.
Никогаш не го напушти Нови Сад.
„Не живеам ниту од денес за утре. Живеам од утрово до вечерва. Навистина не знам. Имам неколку пријатели и едно мало куче кое мавта со опашката кога ќе се вратам дома доцна и ми е добро. Само нека остане така… “: Ова го рече Балашевиќ уште во 1978 година.
Тој ги мразеше формалностите, а во 1992 година одби да замине на фронтот, поради што неговите песни беа забранети во Србија. Десет години порано, тој ја запозна љубовта на својот живот, Оливера Савиќ, со која беше во брак повеќе од три децении.
Од нивната љубов, се родија три деца, Јована, Јелена и Алекса. И од 2013 година, ова семејство е побогато за две внучиња родени од ќерката Јелена.
Балашевиќ има многу песни посветени на неговата сопруга Оља, а една и го носи нејзиното име, а зборови ги ставал на хартија, за да може да се пофали со пет книжевни дела.
На крајот на 2019 година тој доживеа срцев удар, по што му беа вградени стентови.
-Добра вест е дека не умрев од прва. Лоша вест е дека тоа не е скок во височина и дека имаш три обиди. Бев во некоја мала фрка. Бев во болница четири дена. Немам операција на отворено срце, малку сум дотеран. Беа фер, прв пат некој нешто ми стави. Кога и да оди некој на лекар обично му вадат нешто, камен од бубрег…Добив четири стента. Тие рекоа дека ќе можам да трчам. Не верувам во тоа … Јас имам сто години! Но, се надевам дека ќе можам да продолжам таму каде што застанавме и дека нема да добијам улица во Нови Сад уште некое време, рече тогаш Балашевиќ.
