Називот го добила затоа одминал поголем дел од Великиот пост и доаѓа време на тишина, покајание, т.н. мртво време.
Петтата недела од Велигденскиот пост е посветена на преподобната Марија Египетска, голема грешничка, но и голема покајничка. Живеејќи развратно од младоста, таа отишла во Ерусалим, каде доживеала пресврт кога непозната сила го затворила влезот во храмот. Откако се молела пред една икона на Богородица, решила да го промени својот живот. Го преминала Јордан и поминала цел век во пустина, горко покајувајќи се за гревовите од младоста. Таму ја нашол старецот Зосим, кој се причестил и ги слушал сите нејзини подвизи.
Следната година таа починала. Нејзините подвизи се споменуваат во првите четири дена од Великиот пост во Големиот канон на Андреј Критски, како и на првото бдение минатата среда, кога во црквите се читаше целиот нејзин живот, кој дава прекрасна поука.
Во глувата недела, црквата ги забранува сите веселби, концерти, песни и забави. Никој не оди на пат, не се вршат големи работи, ниту добиток не се вози на пасишта, никој не оди ни во толпа.
За луѓето да не бидат мрзливи во своите духовни потфати, црквата на верниците им дава посебни стимулации за стремеж кон побожност во трите дена од петтата седмица: четврток, сабота и недела.
На вечерната богослужба во среда од петтата седмица се пеат 24-те покајнички строфи на Великиот канон. Сите стихири имаат завршеток: „Господи, пред да загинам, спаси ме!“ Во четврток на Утринската се чита целиот Велики Канон и Житието на преподобната Марија Египетска.
