Како што рече Шекспир, сите ние имаме свои влезови и излези на оваа голема сцена што ја нарекуваме живот. Сега, истражувачите од Универзитетот Стони Брук во САД идентификуваа специфична точка во средната возраст кога мозочните клетки почнуваат да покажуваат први знаци на опаѓање.
Врз основа на скенирања и тестови на мозокот на 19.300 лица, средната возраст кога се забележува почетната дегенерација е околу 44 години. Деградацијата се забрзува до 67-годишна возраст, а по 90 години стареењето на мозокот се забавува.
Истражувачите истакнуваат дека откривањето на овој критичен период овозможува стратешки временски точки за интервенција. Според неврологот Лилиан Мухика-Пароди, „мозокот почнува да доживува пад на енергетскиот пристап, но пред да се случи неповратно оштетување“.
Главен двигател на овој пад е невронската инсулинска резистенција, што значи дека со возраста невроните користат помалку гликоза како енергија, нарушувајќи ја мозочната сигнализација. Генетската анализа покажала дека протеините ГЛУТ4 и АПОЕ се поврзани со овие знаци на абење.
Истражувачите тестирале кетонски додатоци кај група од 101 лице и откриле дека тие ја зголемуваат чувствителноста на инсулин во мозочните клетки и го потиснуваат метаболичкото оштетување. Најголемите придобивки биле забележани кај луѓето во средна возраст (40–59 години), што покажува дека времето за интервенција е клучно.
Неврологот Ботонд Антал вели дека ова претставува „промена на парадигмата во спречувањето на стареењето на мозокот“. Наместо да се чекаат когнитивни симптоми, можеме да ги идентификуваме луѓето во ризик преку неврометаболни маркери и да интервенираме во овој критичен период.
