Читајќи ја Библијата како богато дело кое содржи низа приказни, настани, поезија и метафори, не може да се игнорира фактот дека таа е полна со пророштва.
Пророците од Стариот Завет многу јасно го најавија доаѓањето на Исус Христос и сите настани поврзани со него, како и иднината. Самиот Исус, во некои прилики од својот живот на Земјата, точно ги цитирал зборовите на пророците од Стариот Завет, додавајќи дека „нивните пророштва се исполнуваат“.
Давид кој живеел 1000 години пред Исус (псалми):
„Оние што ме водат, се потсмеваат, клатаат со главите: „Тие веруваат во Јахве, нека го избави сега, нека го спаси ако сака, велат!“… Ме опколија глутница кучиња, ме опколија криминални толпи. Ми ги прободеа рацете и нозете… Ми ја делат облеката меѓу себе и ми фрлаат коцки.
Околу 200 години подоцна, Даниел пророкува:
„Гледав во ноќните визии и ете, на небесните облаци доаѓа Син Човечки. Тој се приближи до Отецот и го доведоа кај него. Нему ќе му се даде моќ, чест и царство, сите народи, племиња и јазици да му служат. Неговата сила е вечна и никогаш нема да помине, неговото царство нема да загине.
Покрај низа други пророци, ќе го споменеме и последниот пророк од Стариот Завет, Малахија:
„Зашто, ете, доаѓа ден што гори како печка, и сите што ќе се гордеат и сите што ќе прават зло ќе бидат фрлени на стрништа, а денот што доаѓа ќе ги изгори, вели Господ, и нема да им остави ни корен, ни гранка… А на вас, кои се плашите од Моето Име, Сонцето на правдата ќе се разгранува во неговите зраци, а вие ќе се разгранувате како пасишта.“
Ако пророците од Стариот Завет со таква точност го опишале Христовото доаѓање, неговиот живот и она што ќе следи подоцна, многу веројатно ќе се исполнат сите оние пророштва кои се и во Новиот завет за иднината и времето што следи.
Второто Христово доаѓање
Новиот завет ги опишува настаните од раѓањето на Исус, неговиот живот, јавните активности, смртта, воскресението, ширењето на неговите учења преку луѓето кои го сакале и го прифаќале, кои имале визии, до последната книга од Библијата, популарната Апокалипса.
Веднаш да напоменеме дека зборот апокалипса првично не значи никаква катастрофа, туку повеќе разоткривање, откритие, откровение – време кога сите маски ќе паднат и кога ќе се свртат кон светлината за да видат сè појасно што всушност се крие зад параванот на илузијата, кога вистината ќе излезе на виделина. После тоа, житото ќе се одвои од плевата и ќе се случи победата на светлината над темнината, праведноста и новата Земја.
И Матеј и Лука зборуваат за зборовите на Исус како одговор на нивното прашање за знаците на неговото второ доаѓање и крајот на светот:
„Ќе се појават знаци на сонцето, месечината и ѕвездите. На земјата народите ќе бидат во вознемиреност и неизвесност поради татнежот на морските бранови. Луѓето ќе умираат од страв очекувајќи што ќе се случи со светот, зашто ѕвездите на небесата ќе се затресат“.
Павле (на Солунјаните):
„Вака ви кажуваме, поучени од Господ: ние што сме живи, ние што сме оставени за Господовото доаѓање, сигурно нема да им се закануваме на мртвите, зашто Самиот Господ ќе слезе од небото со заповеднички повик, со гласот на архангелот и со звукот на Божјата труба, а мртвите во Христа ќе воскреснат први, да се сретнат со Господа и така ќе бидеме со Господа засекогаш“.
Павле (на Коринтјаните):
„Внимавајте! Ви кажувам една тајна: нема сите да умреме, но сите ќе се смениме, во миг, со трепнување на окото, при звукот на последната труба; ќе зазвучи трубата и мртвите ќе воскреснат нераспадливи, а ние ќе се смениме, зашто ова распадливо тело мора да биде облечено во нераспадливост.
