ОН дури вчера испрати хуманитарен конвој во Сирија под контрола на опозицијата, што е прв пат по силниот земјотрес што го погоди регионот пред три дена, во кој загинаа повеќе од 20.000 луѓе, а стотици илјади останаа без покрив над главата низ Сирија и соседна Турција. Од вчера, бројот на загинати во Турција ја надмина границата од 17.600., додека дополнителни 3.377 луѓе загинале во Сирија, пренесеува Њу Јорк Тајмс.
Недостигот на камиони, блокираните патишта и другите логистички пречки ги попречуваат напорите на над 100.000 спасувачки персонал кој работи во Турција за ископување жртви, закопување на мртвите и за давање помош на очајните преживеани. Ниските температури и големиот недостиг на две основни комунални услуги, греење и електрична енергија, дополнително им ја отежнуваат работата.
Преку границата во северозападна Сирија, каде што милиони раселени лица поради граѓанската војна во земјата издржуваа брутална зима без греење кога се случи земјотресот, прекините на електричната енергија создаваат недостиг на гориво во болниците. Снежните врнежи дополнително ги комплицираа спасувачките напори таму.
Ширум Антакија, античкиот главен град на провинцијата Хатај и град со 200.000 жители, илјадници бараат помош.
-Ја нема повеќе Антакија“, рече сопственикот на хотел во градот. „Ги изгубив пријателите; Ги изгубив зградите каде што јадев и пиев со моите пријатели. Ги изгубив сите мои спомени. Веќе немам причина да живеам во Хатај. Затоа што нема ништо“.
Но, постојат дополнителни потешкотии за добивање помош во делови од Сирија кои сè уште се контролирани од опозициските сили, на пример, во Идлиб. Околу 4,8 милиони луѓе живеат во овие области и дури и пред оваа катастрофа беше тешко да се дојде до залихи или помош во оваа област.
Делот од Сирија кој е најпогоден од земјотресот е под контрола на опозицијата и е под постојани напади на сириската влада и руската војска. Всушност, кратко време по земјотресот, сириските сили го гранатираа градот Мареа, пренесува ДВ.
Една од причините зошто помошта тешко стигнува во загрозените подрачја во Сирија е тоа што како резултат на долгогодишните борби, инфраструктурата овде е веќе тешко оштетена, со оскудни медицински материјали, речиси и да нема спасувачки служби и многу луѓе кои живеат тука зависат од меѓународна помош. Меѓународната помош затаи, или прилично доцни, па луѓето сами ги спасуваат своите семејства и децата.
Исто така, проблематично е и да се добие помош за места како Алепо, кој е контролиран од режимот на Асад, бидејќи во овие области не може да се заобиколи координирањето на меѓународната помош со владата на Асад, затоа од минатото искуство е познато дека сите пари за помош што минуваат преку владата во Дамаск завршуваат како помош за финансирање на владата.
Хуманитарната помош и другите испораки пристигнаа само преку еден граничен премин, Баб ал-Хава на турско-сириската граница. Овој премин се одржува само благодарение на резолуцијата на Обединетите нации, дека треба да се обновува на секои шест месеци и што често се користи како политичка игра од страна на сириската влада и нејзините руски сојузници, без разлика на трошоците за цивилите кои живеат во оваа област.
Секако, постојат начини да се добие помош во областите погодени од земјотрес во северна Сирија и да се спасат животи, но, тие се отежнати од различни политички позиции заземени и од Турција и од Сирија.
